Is een cursus impro iets voor iedereen?

,Is een cursus improviseren iets voor iedereen?

Er worden bij de improschool twee cursussen aangeboden improacteren en improcomedy.
Hoewel ik wil zeggen dat iedereen kan leren improviseren is het voor sommige mensen lastiger dan voor anderen. Daarbij is er ook nog een verschil tussen improacteren en improcomedy.

Algemeen
In het algemeen kan je zeggen dat je bij improviseren vooraf niet kan zeggen wanneer iemand het goed gedaan heeft. Dus als je weet dat jij heel graag van tevoren wil weten wanneer je het 'goed' doet is impro lastig.  Dit is omdat:
1: het vooraf stellen welke route tot garandeert succes gaat leiden iemand de mogelijkheden ontzegt om nieuwe creatieve verhalen te ontdekken. Het is contraproductief.
2: de didactiek van improvisatietheaterlessen is per definitie procesgericht. Je kan pas sturen als het eerste element gedefinieerd is.
3: omdat het skill en niet kennis gedreven is leer je het door actief te improviseren niet door er van tevoren over te praten en zo valse zekerheden aan te brengen die je gedurende de scene niet waar maakt.

Improcomedy
Improcomedy gaat snel en is heel cerebraal; snel denken en schakelen en je eigen idee loslaten ten furore van het verhaal wat bij elkaar gedefinieerd wordt. Voorbeeld: A definieert een herder met schapen en B een drukke stad, dit lijkt elkaar tegen te spreken en wanneer beide spelers vasthouden aan hun associatieraamwerk krijg je ruzie. Maar als je omarmt dat een schaapsherder schapen hoedt in een stad krijg je een nieuwe unieke situatie.  Sommige mensen vinden het lastig of vervelend om hun eigen idee los te laten. Voor impro is het essentieel dat je jezelf ervan overtuigt dat je die stap moet zetten.
Daarnaast is het belangrijk dat je goed kan/wil luisteren en zien wat voor aanbod er bewust of onbewust gemaakt wordt. Want het publiek ziet dat aanbod ook en schept daar verwachtingen uit (evenals je medespelers).  Wanneer je sensorisch beperkt bent op een van deze gebieden is het hoewel niet onmogelijk wel lastiger omdat je dan sneller blokkeert wat gedefinieerd is. Bijvoorbeeld: in een scene is gedefinieerd dat een man met tegenzin in een schoenenwinkel werkt. Wanneer dan iemand op komt en definieert dat deze man met veel plezier bij de belastingen werkt is de scene stuk.

Impro acteren
Improacteren is wat rustiger en minder cerebraal  dan improcomedy maar komt met zijn eigen haakjes. Tijdens improacteren leer je te improviseren vanuit wat je in het hier en nu voelt (i.p.v. denkt zoals bij improcomedy). Sommige mensen vinden dit onprettig of komen niet goed bij hun eigen gevoel. Het is natuurlijk een theatercursus en geen speltherapie. Hoewel dit een zeer waardevolle bijvangst kan zijn moet het het bijvangst doel van 1 cursist niet het tempo van de cursus voor de groep onnodig vertragen. Bovendien zijn de docenten niet psychotherapeutisch onderlegd dus die gaan niet aan mogelijk blokkerende trauma's plukken.
Tijdens improacteren krijgen de cursisten ook een fysieke methode aangeleerd waarmee ze hun bewegingspatroon kunnen aanpassen om zo te transformeren naar een ander personage. Door een nieuw bewegingspatroon in te zetten veranderd ook je waarneming van je omgeving. Bijvoorbeeld: wanneer je alles tegelijkertijd probeert te zien en je niet focust op 1 ding tegelijkertijd veranderd wat je in het hier en nu voelt, hetzelfde gebeurt als je strak en zonder afleiding naar 1 ding per keer kijkt. In mijn ervaring ervaren veel deelnemers met een autismespectrum stoornis dit anders. Dat kan tijdrovende argumentaties en zelfs conflicten geven. Want de docent zegt dat iets zo is wat zij niet zo ervaren.  Hetzelfde kan gebeuren als zo iemand telkens zekerheid wil hebben over een nog te improviseren resultaat voordat die begint met spelen/improviseren. Hierdoor kan in het slechtste geval zo iemand exorbitant veel meer tijd vragen waardoor er minder tijd is voor de begeleiding van de andere spelers. Wanneer zo iemand ook nog eens niet transparant is over zijn of haar stoornis en zich niet bewust is van de grotere hoeveelheid begeleidingstijd die hij/zij inneemt maakt dit dat de andere groepsleden (en soms de docent) een intolerantie krijgen ten opzichte van deze persoon.
Mijn advies is dan ook altijd heb je iets wat in de weg kan zitten wees transparant, zo creëer je draagvlak en kan er heel veel.

Ik hoop dat dit helpt in het maken van je keuze.

Om te voorkomen dat dit heel erg een jamaar blog wordt hier nog een lijst met dingen die impro kunnen versterken:
1: minder faalangst ervaren
2: beter in contact komen met wat je voelt of denkt
3: en daar vanuit durven keuzes maken en definiëren
4: goed luisteren en observeren
5: hard lachen om je eigen fouten (en daardoor een bijzondere saamhorigheid met de cursusgroep ervaren)
6: beter kunnen schakelen in onzekere situaties
7: je gesteund voelen door anderen in je onzekere zoektocht naar een goed verhaal
8: jezelf ander gedrag kunnen aanmeten
9: omdenken
10: je kan er een aimabele en benaderbare leider van worden